Guernica
| New York | Ronald Kelts | 02 december 2015Umami geeft identiteit en complexiteit aan moedermelk, aan een kom ramen, en aan een auteur die balanceert tussen Japan en Amerika.
‘Wees altijd een beginner’, schreef Rilke. Je begint opnieuw omdat je geen keus hebt. Toen ik zes was, bracht mijn Japanse moeder me naar haar geboorte plaats, waar ik bij mijn grootouders ging wonen. Daar, in Morioka, een hoofdstad in het noorden, ging ik naar de plaatselijke kleuterschool. Mijn herinneringen aan die tijd zijn onverdeeld positief: cicades vangen in de achtertuin met een speciaal vangnetje (in de zomer is cicades vangen het standaard vermaak voor Japanse kinderen); Ultraman monsters-series, tekenfilms en sumoworstelen kijken op televisie, naast mijn grootvader, samen blootsvoets op de geribbelde tatamimatjes, en elke avond baden in de roestvrijstalen badkuip van mijn grootouders, tussen de met donkerhouten panelen betimmerde muren.
