Langs de rotsige kusten van Shima duiken vrouwen al generaties lang naar parels, zeeoren en zeewier. Fotograaf Kusukazu Uraguchi groeide tussen hen op en legde dertig jaar lang hun wereld – boven én onder water – vast.
De Japanse ‘ama’ of ‘vrouwen van de zee’, duiken al drieduizend jaar zonder zuurstoftank de kusten van de regio Shima, waar ze op hun eigen ingehouden adem duiken naar pareloesters, zeewier en zeeoren. Kusukazu Uraguchi (1922-1988) heeft ze als kind opgroeiend langs de rotsige kusten van Shima, een regio van Japan met een rijke maritieme traditie, zelf gezien. Hij legde dertig jaar lang een omvangrijk archief aan van het door hem bewonderde vakmanschap van de duiksters, van hun moed én verbondenheid met de zee. Wat resulteerde in een blijvende hommage aan een verdwijnend beroep.
Behalve de fysieke inspanning documenteerde Uraguchi ook het alledaagse leven van de ‘amagoya’ – de vrouwelijke gemeenschappen waar de ama zich voorbereiden en uitrusten.
Soms hielden ze wel twee minuten hun adem in
Uraguchi gebruikte vanaf ongeveer 1965 de Nikonos-camera, een toestel dat speciaal was ontwikkeld voor onderwaterfotografie. Hiermee kon hij de ama volgen tijdens hun ‘freediving’ tot zo’n tien meter diep. Meeduiken met de meest ervaren ama – de funado – die met een loodgordel afdaalden tot 30 meter diep, waarbij ze soms wel twee minuten hun adem inhielden, kon hij uiteraard niet. Wel trotseerde hij technische en lichamelijke uitdagingen tot tien meter onder het wateroppervlak.
Uraguchi gebruikte houten panelen in twee standaardafmetingen, gemonteerd op een onderstel dat was vervaardigd door een ambachtsman uit Shima. Huis Marseille gebruikte zes oorspronkelijke panelen voor de tentoonstelling in Amsterdam.
Huis van Marseille, Amsterdam 18/10 tot 8/02/26
