Vrouwen van kleur in het Britse kastensysteem.
LITERATUUR – De Engelse Bernardine Evaristo won dit jaar de Booker Prize met haar roman Girl, Woman, Other. Ze moest de prijs delen met Margaret Atwood (The Testaments), maar schreef niettemin geschiedenis als eerste zwarte winnares. Volgens Maureen Corrigan van het Amerikaanse NPR benadert Evaristo, als ‘trotse feministe’, in haar boek het hedendaagse Engeland ‘vanuit het perspectief van twaalf vrouwen van kleur van 19 tot 93, uit verschillende lagen van de samenleving.’
Criticus Dwight Garner van The New York Times ziet de roman als ‘een dicht bevolkt dorp waarin iedereen aan elkaar hangt om op de been te blijven.’ Hij is onder de indruk van Evaristo’s ‘hybride’ stijl: ‘Ergens tussen proza en poëzie. De lange zinnen en losse toon geven het verhaal een geweldige veerkracht.’ Leah Greenblatt omschrijft het boek in het Amerikaanse Entertainment Weekly als ‘een caleidoscoop van een eeuw vrouwengeschiedenis in het onzichtbare maar des te manifestere Engelse kastensysteem.’ Hoewel Evaristo genoeg vermaak biedt, levert ze ook commentaar op seksueel misbruik en racisme, schrijft Sarah Ladipo Manyika in The New Statesman: ‘Dat brengt ze stevig en shockerend. Maar niemand blijft hangen in de rol van slachtoffer. De vrouwen in dit boek zijn weerbaar en triomferen.’
Bernardine Evaristo’s Meisje, vrouw, anders, vertaald door Lette Vos, is eind november verschenen bij uitgeverij De Geus.
