‘Er is maar één reddingsmiddel en dat is tegengif’

The Caravan

| Vikas Prakash Joshi | 26 november 2019

Dokters in India voeren een slepend gevecht om de tienduizenden dodelijke slachtoffers die er jaarlijks door slangenbeten vallen terug te dringen. Maar er is een gebrek aan medisch personeel, tegengif en preventieve kennis bij de plattelandsbevolking.

In 1969, in het dorpje Umbraj, in het district Poona in westelijk India, stond een achtjarige jongen die het concept ‘dood’ nog niet kon bevatten als aan de grond genageld bij de aanblik van een groep weeklagende mensen rondom een vrouw die zojuist aan een slangenbeet was gestorven. Het was zijn eerste kennismaking met het fenomeen van de slangenbeet, dat in India jaarlijks tienduizenden dodelijke slachtoffers maakt. Deze vroege kennismaking zou de verdere loop van zijn leven bepalen.

Verder lezen?
Kwaliteitsjournalistiek kost geld. Maar je wilt 360 misschien liever eerst proberen. Daarom kun je gastlid worden. Je krijgt dan direct 3 artikelen, onze gratis nieuwsbrief en maandelijks een artikel naar keuze.
Ja, ik word gastlid