Het belang van onderwijs in eigen taal 

In de inheemse gemeenschappen aan de Caribische kust van Nicaragua lopen het Criollo, Garífuna, Rama, Ulwa gevaar, en zelfs het Miskito, de meest gesproken inheemse taal van het land.

In de gemeenschap Wasakín, onderdeel van de gemeente Rosita in de Autonome Regio aan de Noord-Caribische Kust (RACCN) van Nicaragua, bestaat nog altijd een eeuwenoud sieraad: het Tuahka, een variant van het Mayangna, de lokale taal. Het is een cultureel relikwie dat tot nog toe heeft geweigerd te verdwijnen, maar waarvan het bestaan nu meer dan ooit gevaar loopt. Er bestaat geen formele telling die uitwijst welk deel van de inheemse bevolking daar deze taal spreekt, maar de leiders in het gebied die door Divergentes werden geraadpleegd schatten het aantal op nog geen 30 procent. In Wasakín en in andere inheemse gemeenschappen in het Caribisch gebied worden de eigen talen stelselmatig gemarginaliseerd, om vervolgens te worden vervangen door het Spaans. Er zijn evenmin officiële gegevens over het aantal sprekers van andere inheemse talen als het Miskito, Criollo, Garífuna, Rama en Ulwa. Dat iemand deel uitmaakt van een van deze volken betekent niet automatisch dat hij de taal spreekt.