Marwan Moussa is een van de bekendste rappers in het Midden-Oosten en Noord-Afrika op dit moment. Hij fuseert chaâbi, traditionele volksmuziek, met hiphop en trap. Sinds het overlijden van zijn moeder en het begin van de oorlog tegen Gaza laat hij zich van een kwetsbaardere kant zien. ‘Ik wil voorzichtiger zijn met waar ik over opschep.’
Marwan Moussa begon als kind met vioolspelen, maar raakte tijdens zijn tienerjaren geïnteresseerd in rap en Eminem, en later met name ook in Kendrick Lamar. In 2021 brak hij door met het album Florida, ‘een meesterwerk van dertien nummers bestaande uit chaâbi-trap dat zich snel verspreidde door Noord-Afrika en het Midden-Oosten’, schrijft Rolling Stone. Inmiddels is hij de derde meest gestreamde rapper op platforms in het Midden-Oosten en Noord-Afrika en wordt hij volgens GQ Middle East op dertigjarige leeftijd ‘beschouwd als een pionier in de hiphopscene van de regio’. En die is sinds de Arabische Lente steeds groter geworden.
Afgelopen maand verscheen The Man Who Lost His Heart (de titel is voor de internationale markt vertaald uit het Arabisch), volgens het magazine een ‘bewijs van zijn virtuositeit in het verleggen van de grenzen van het genre om te vernieuwen’. Hij schreef het na de dood van zijn moeder begin oktober 2023 en het begin van de oorlog tegen Gaza een paar dagen later, gebeurtenissen die hem diep raakten en maakten dat hij ‘een meer kwetsbare kant van zichzelf liet zien’. Dit houdt ook in dat hij afstand neemt van de opschepperige houding uit zijn jeugd, vertelt hij Rolling Stone. ‘Ik had er genoeg van om mijn borst vooruit te steken en te zeggen: “Ik ben zo cool”, enzovoort. Dat zijn niet echt de waarden waar wij als Arabieren voor staan. In de toekomst wil ik voorzichtiger zijn met waar ik over opschep.’
‘Marwan kan niet kwetsbaarder en authentieker zijn, hij toont zich hier volledig’
Hij is ook meer gaan putten uit zijn eigen cultuur, onder andere chaâbi, populaire muziek uit de tweede helft van de twintigste eeuw, en het in Egypte opkomende genre mahraganat, dat energieke elektronische muziek combineert met traditionele klanken en afkomstig is uit de arme wijken van Caïro. Moussa beschouwt het als ‘een neef van rap’ en ‘heeft enorm veel respect voor dit hyperpopulaire genre, dat de Egyptische autoriteiten herhaaldelijk hebben geprobeerd te onderdrukken. Ze beweerden dat het inferieur zou zijn, een mening die gedeeld wordt door een groot deel van de elite van het land’, licht Rolling Stone toe.
De Egyptische site CairoScene noemt het nummer Bosakber, een ‘fusie van hiphopbeats, soefi-elementen, oude chaâbi-invloeden en een vleugje hedendaagse elektronica’, als voorbeeld van zijn nieuwe stijl; ‘Marwan kan niet kwetsbaarder en authentieker zijn, hij toont zich hier volledig.’ Zelf hoopt Moussa dat zijn muziek ‘deel [gaat] uitmaken van het DNA van ons volk, onze gemeenschap, onze cultuur. Ik wil de hele Arabische wereld bereiken.’
