Die Zeit
| Hamburg | 17 mei 2017Het leven van Queen Elizabeth II kende talloze hoogte- en dieptepunten. 360 zette een aantal op een rij.
1945 De automonteur
In februari 1945 ging Elizabeth in dienst bij de Women’s Auxiliary Territorial Service en werd opgeleid tot chauffeur/automonteur. Op 8 mei, Victory in Europe Day, mengde ze zich met haar zus Margaret anoniem onder de feestende Londenaren. ‘We waren als de dood dat we herkend zouden worden.’
1947 De verloving met philip ‘de Mof’
De verloving was niet onomstreden. Philip Mountbatten had geen status (meer), geen geld, was ‘een buitenlander’ (hoewel hij in de Royal Navy diende) en had zussen die met nazi’s waren getrouwd. Sommige adviseurs van de koning noemden hem ‘een prins zonder thuis of koninkrijk’. Sommige kranten bleven hameren op die buitenlandse afkomst en de koningin-moeder noemde hem spottend ‘Philip the Hun’.
1952 ‘Queen Elizabeth, of course’
Het nieuws van de dood van koning George VI bereikte Elizabeth en Philip op hun jachtverblijf in Kenia. Haar secretaris bracht het nieuws en vroeg haar de naam te noemen waaronder ze wilde gaan regeren. ‘Elizabeth, uiteraard!’ Maar zou het koninklijk huis nu voortaan ‘het huis Mountbatten’ zijn? Premier Winston Churchill en grootmoeder Queen Mary besloten dat alles bij het oude zou blijven. Philip klaagde: ‘Ik ben de enige man in het land die zijn naam niet aan zijn kinderen mag geven.’
1953 ‘Wacht tot na mijn kroning’
Te midden van de voorbereidingen voor de kroning van Elizabeth II vertelde haar zuster Margaret dat ze wilde trouwen met de gescheiden Peter Townsend, zestien jaar ouder en vader van twee kinderen. Elizabeth vroeg haar nog een jaartje te wachten.
Ze dacht dat de affaire op den duur wel zou uitdoven. Hetgeen ook gebeurde.
1956 ‘Een verwaand schoolmeisje’
In november 1956 vielen Groot-Brittannië en Frankrijk Egypte binnen. De koningin was daartegen, maar premier Anthony Eden ontkende dat. Twee maanden later moest Eden aftreden. Omdat binnen de Conservatieve Partij de opvolging niet formeel was geregeld, moest de vorstin de nieuwe regeringsleider benoemen. Na overleg met onder anderen Winston Churchill koos zij voor Harold Macmillan. De krantenmagnaat Lord Altrincham schreef in The National Review dat ze ‘buiten de werkelijkheid’ stond, haar taalgebruik ‘strontvervelend was’ en ze zich gedroeg als ‘een verwaand schoolmeisje’.
1980 Zorgen over Trudeau
De koningin maakte zich volgens hofkringen zorgen over het feit dat de Canadese premier Pierre Trudeau ‘weinig betekenis hechtte’ aan haar rol in het Gemenebest. Tijdens een bezoek aan Londen was Trudeau in Buckingham Palace langs trapleuningen gegleden en had malle pirouettes gedraaid achter de rug van de majesteit. Zij vond Trudeau ‘nogal teleurstellend’ en was er ook niet mee ingenomen dat hij in Canada allerlei koninklijke symbolen verwijderde.
1981 Aanslag met losse flodders
Tijdens de parade Trooping the Colour werden van dichtbij zes schoten op de Queen gelost, terwijl zij op haar paard Burmese over The Mall reed. De zeventienjarige dader, Marcus Sarjeant, schoot met losse flodders. Zijn motief: ‘Ik wil beroemd worden.’ Hij kreeg zes jaar celstraf en werd na drie jaar vrijgelaten.
1997 De dood van Diana
Eind augustus 1997, een jaar na de echtscheiding van prins Charles, verongelukte prinses Diana in Parijs. Die morgen nam de koningin haar beide kleinzoons William en Harry, samen op vakantie in Balmoral, mee naar de plaatselijke kerk. Vervolgens bleef ze met de kinderen vijf dagen uit het zicht. Dat, en het ontbreken van een halfstok gehesen vlag op Buckingham Palace, wekte boosheid onder het volk. Min of meer gedwongen verscheen de koningin op 5 september, de dag voor de begrafenis, op de televisie en gaf uiting aan haar gevoel ‘als grootmoeder’ bij het verdriet van haar kleinkinderen. Het gemor van het volk ebde weg.
Optreden als Bondgirl In 2012 opende de vorstin de Olympische Spelen van Londen (nadat ze in 1976 ook al de Spelen van Montreal had geopend). Ze speelde zichzelf in een kort filmpje dat tijdens de openingsceremonie werd vertoond. Haar tegenspeler was Daniel Craig als James Bond. Aan het einde van het filmpje leek de vorstin met parachute uit een helikopter te springen voor een landing in het Olympisch Stadion. Een jaar later kreeg zij een ere-BAFTA voor haar bijdrage aan de cinematografie en voor haar rol als ‘meest memorabele Bondgirl tot op heden’.
