De Israëlische documentaire The Viewing Booth onderzoekt of beelden uit bijvoorbeeld bezet Palestina meningen en gedachten kunnen beïnvloeden. ‘Ik moest de camera niet op de werkelijkheid richten, maar op de toeschouwers: om te kijken wat zich in hun ogen en in hun hoofd afspeelde.’
Wat doet het met ons wanneer we naar een documentaire kijken? Hoe verwerken we de informatie die via het scherm tot ons komt? Kan die ons beïnvloeden en van gedachten doen veranderen? Kunnen filmbeelden van willekeurig welke werkelijkheid, bijvoorbeeld van de Israëlische bezetting, een bres slaan in vooropgezette ideeën? Kunnen ze ons wereldbeeld aan het wankelen brengen en ons, al is het maar heel even, anders – scherper, onbevooroordeeld – tegen de werkelijkheid laten aankijken? Of zijn onze ideeën zo diep ingesleten dat elke poging in die richting tot mislukken is gedoemd?
